(52 weken Elfenbankjes, van de website Shodo.nl)

Thema week 2: verwonder.

Schrijven over verwondering. Sowieso wil ik schrijven. In februari komt er een 40 dagen (vastentijd) project bij. Maar nu dus verwondering. Terwijl het nieuwe thema al is aangekondigd gisteren. Ik loop achter. Ik verwonder mij over mij, dat ik de ene dag vol goede voornemens zit en de volgende dag ze alweer loslaat. Is het teveel? Ik weet wel, is ervaring, dat het me goed doet te schrijven. Dus dat is dan nog een laatste strohalm waaraan ik me ook vastklamp. Ik heb de wekker op 5 minuten.

Ik heb de afgelopen dagen het woord verwondering met me meegenomen. Ik verwonder mij over het losse in mijn kinderen, over hun lijven, over hoe volgend ze zijn aan hun lijf. Ik zie ze dansen, huppelen, allerlei bewegingen maken, uitspattingen, ze doen gewoon. Het is heerlijk om te zien. Ik ben blij dat ze dat zo doen. En met name de jongste kan zo helemaal in verbinding zijn met lijf, handen, fantasie. Een fantastische wereld om te observeren. Ik heb rust, zitten, stilte nodig om me te kunnen verwonderen. Want dan kan ik om me heen kijken. Dan zie ik de dingen, soms klein, pas goed. Niet wanneer ik race, haast, druk doe. Als ik me verwonder voel ik helemaal. Ik voel vaak ontroering, leven, thuiskomen. Meestal gepaard met tranen. Oh! De 5 minuten bel ging al! Kort zeg… Nu mijn elfje.

tijdloos

in verbinding

helemaal hier zijn

opgaan in het moment

ontwapenend