Als ik ’s ochtends wakker word voelt alles heel eenvoudig. Weinig tot niets maakt mijn begin van de dag ingewikkeld of moeilijk. Ik sta op. Ga douchen. Zet een kopje thee. Drink een kopje thee. Het is allemaal heel simpel. Zo denkt mijn jongste er ook over. Net uit bed kruipt hij op schoot. Ik zeg dat ik schrijf over eenvoud. Hij denkt, en vraagt dan: wat is meervoud? Ik zeg bijvoorbeeld één pyjama en het meervoud is dan pyjama’s. Oja. En hij zegt daarop: ik zit hier bij jou op schoot, meer niet.

Zo eenvoudig kan geluk zijn. Ik neem deze vereenvoudiging van geluk, van leven, mee mijn dag door. Want de laatste tijd trekt er zoveel aan mij. Er is zoveel, zoveel leuks, zoveel wat ik wil en zoveel waarvan ik denk dat het gedaan moet. Ik word er moe van, het put me uit. Dat gaat niet allemaal. Ik voel, ik kies, maak ruimte en kan weer verder. Nu met meer energie. Mijn leven vereenvoudigen. Dat brengt dit thema me. Maar ja, het diende zich al aan. Want wanneer ik de ene kant op schiet, die van te veel, komt de andere kant vroeg of laat ook in beeld.

meer

is minder

minder is meer

het doet me goed

eenvoud

(52 weken Elfenbankjes, van de website Shodo.nl)